pęk słomy

См. также в других словарях:

• wiecheć — m I, D. wiechećchcia; lm M. wiechećchcie, D. wiechećchci «garść, pęk słomy, siana, badyli itp.» Wiecheć słomy. Wiecheć suszonych ziół. przen. Wiechcie wąsów …   Słownik języka polskiego

• wiecha — ż III, CMs. wiesze; lm D. wiech 1. «wiązka, pęk czegoś, zwłaszcza słomy, gałęzi; wiecheć» Wiecha z trzciny, z ziół. Wiechy ze słomy. Wąsy jak wiechy. 2. «pęk zieleni lub wieniec zatykany na dachu budującego się domu na znak, że budowa jest na… …   Słownik języka polskiego

• snop — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. snoppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży pęk związanej słomy lub zżętego zboża; też: wiązka, roślin, traw itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Snopy owsa, żyta, pszenicy. Duże… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiecheć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. wiechećchcia; lm D. wiechećchci {{/stl 8}}{{stl 7}} pęk, garść słomy, trawy, siana itp.; wiecha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiecheć słomy, trawy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiecha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wiesze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pęk, wiązka słomy, siana, gałęzi itp,; wiecheć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiecha trawy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miotła — ż IV, CMs. miotłatle; lm D. miotłateł «narzędzie do zamiatania, pęk rózeg, najczęściej brzozowych, związanych od strony nie rozwidlonej w kształt trzonka albo związanych i przymocowanych do kija; podobne narzędzie ze słomy ryżowej, z piór itp.,… …   Słownik języka polskiego

• snop — m IV, D. a, Ms. snoppie; lm M. y 1. «związany pęk zżętego zboża lub słomy; także duża wiązka jakichś łodyg, roślin, traw itp.» Snop żyta. Snopy wikliny. Wiązać zboże w snopy. Układać, ustawiać snopy w kopki. przen. «wiązka, strumień, pasmo» Snop… …   Słownik języka polskiego

• wiązka — ż III, CMs. wiązkazce; lm D. wiązkazek 1. «związany pęk, pęczek czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów» Wiązka słomy, siana. Wiązka drzewa, wikliny. ∆ bot. Wiązki przewodzące «pasma tkanki składające się z łyka i drewna (czasem także z miazgi),… …   Słownik języka polskiego

• miotła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. miotłatle; lm D. miotłateł {{/stl 8}}{{stl 7}} pęk gałązek, zwykle brzozowych, piór, źdźbeł słomy ryżowej lub innych cienkich sprężystych elementów związanych razem z jednej strony w słupek lub osadzonych na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiązka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wiązkazce; lm D. wiązkazek {{/stl 8}}{{stl 7}} pęk jednakowych przedmiotów, ułożonych razem, najczęściej związanych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiązka chrustu, prętów, słomy, siana. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień